vrijdag 30 december 2011

Nieuwjaarswens



Wat schrijf ik toch weinig, waren mijn eerste gedachte toen ik vanmorgen aan mijn bureautje plaats nam.
En daarmee was mijn eerste ( waarde) oordeel een feit.
Het woord toch  spreekt het oordeel uit .
Feitelijk gezien klopt mijn gedachte wel namelijk, het woord toch verteld er een verhaal bij.
Het verteld over te weinig, bestraffend, en over, je zou veel meer moeten doen.
Als mijn eerste gedachte s waren : Ik besteed veel tijd aan tekenen en daar schiet de laatste tijd het schrijven bij in, zou ik een stuk milder voor mijzelf zijn geweest.
We oordelen met onze eigen normen en waarde, en doen dat door te zien, te luisteren, te ruiken en te voelen, maar ook met te proeven,
Zintuiglijk waarnemen waar onze normen en waarde iets mee doet dus.
En dat doen we met zijn alle dagelijks bij andere en bij ons zelf.
Hoe lager je eigenwaarde hoe actiever je dat bij jezelf toepast ..
Ga je dan vervolgens ook naar handelen, ontstaan en misverstanden en in het ergste geval conflicten.
Het waarde-oordeel ...wat schrijf je toch weinig richt niet zoveel schade aan.
Ik zou bij die uitspraak, mijn schouders kunnen laten hangen, daardoor niet meer aan schrijven toekomen. Wat een gemis vooral voor mij zelf zou zijn, maar zeker geen ramp zou aanrichten.
Dat zou voor het waarde- oordeel ..wat heeft zij belachelijk lelijke sokken aan zeg..wel eens heel anders af kunnen lopen.
Om te beginnen: Google ik bij afbeeldingen belachelijk lelijke sokken ...dan levert dat weinig resultaat in vergelijking met ...sokken...
Waar bij toch echt belachelijk lelijke sokken bij zitten.
Stel ik plaats een foto van zulke sokken hier ..ach weet je wat? Ik doe eens gek en plaats hier dus een foto van belachelijk lelijke sokken..
Wedden dat de meningen daar over verdeelt zijn en reactie s als : goh val toch best mee die sokken tot wow wat een leuke sokken waar koop je die ?












Wat nu als ik doorsla in het oordelen en erbij vertelt:
Zij draag echt belachelijke sokken zeg, je moet wel mallotig zijn om zulke sokken te dragen.
EN als ik daar nou ook nog eens naar zou gaan handelen met ..daar ga ik mooi niet naast zitten mensen die zulke sokken dragen passen niet bij mij.
Dan ontstaat er toch echt een klein drama! 

Als ik nou eens objectief naar deze sokken kijk, dus zonder waarde- oordeel had ik ook kunnen zeggen..
De sokken zijn gebreid met dikke wol. Er zijn verschillende kleuren gebruikt, en verschillende patronen.
Wat kan ik er dan nog belachelijk lelijk aan vinden?
 Er blijft niet veel over om over te oordelen en al helemaal geen rede, om niet naast een vrouw te 
willen zitten die deze sokken draagt, om daar vervolgens een leuk gesprekje mee te voeren wat uiteindelijk tot een hechte vriendschap leidt ...Oh ik draaf door en dwaal af waar was ik? O ja ....
Mijn punt is met dit verhaal wel gemaakt denk ik zo.


Waar ik leerde om deze combinatie aan feitelijkheid ( kleur en motiefjes) belachelijk lelijk te vinden ( als ik dat zou vinden dan he !!! ) weet ik niet, hoe ik het buiten mijn denken kan houden leerde ik wel...
Zien wat er echt te zien is houdt ons weg bij oordelen
Het stemt ons mild en verdraagzaam




Ik wens de wereld ..verdraagzaamheid toe 


Te beginnen bij mijzelf-e 


Ik wens voor een ieder die mij lief is  een verdraagzaam en een vooral gezond 2012 toe 




P.s De sokken op de foto stonden model ..Voor de maker ervan, ik vind ze knap gemaakt !

zondag 18 december 2011

Bezinning


Santiago de Compostela

Zo nu en dan kan ik het niet laten om te denken  ...Leven   leven wat wil je van mij?
Wat probeer je aan mij duidelijk te maken?
Ik vind het geruststellend om te denken dat niets voor niets is, dat alles gebeurd met een rede.
En lang niet altijd lukt het om te achterhalen wat die rede is, of is geweest.
Is het niet herkenbaar dat je op een situatie terug kan kijken met de gedachte, wat goed dat het mij overkwam omdat ik anders niet  ...........
En op de stippellijn is dan iets positiefs in te vullen.
Als ik mij afvraag wat het leven van mij wil, zou ik daar een voorschotje op willen..
Zoiets als ...je bent in deze situatie omdat ......
Wat vul je in op de stippellijn als je leef met chronische pijn en je moet  je in een rolstoel verplaatsen?
Wat zou dat mij kunnen vertellen?
Wat er aan het niet meer lopen vooraf ging,  was een droom.
Elke dag wandelde ik in mijn woon gebied zo n 8 a 10 km met een doel...ik droomde namelijk van het lopen van een pelgrims tocht en wel die naar Santiago de Compostela.
Als onze tijd daar zou zijn ..
Terwijl ik daar zo langs het water zwierf, weer of geen weer droomde ik mij daarheen.
Een tocht van overdenken en bezinning zou het moeten worden.
Was het mij,  door het een of ander niet gegeven, dacht ik terwijl ik daar elke dag liep, zouden de kilometers die ik nu liep mooi gelopen zijn, want elke dag dat ik daar liep kreeg ik rust door bezinning.
Was het moment dan daar, zou mijn conditie er klaar voor zijn.
Het liep anders, en nu dus de vraag, wat wil het leven mij vertellen.
Stel ik zou kunnen lopen en leven zonder die pijnen, zou ik dan nu, op dit moment in mijn leven de tocht hebben gemaakt?
Het antwoordt daarop is nee, nee dat zou ik niet,  omdat ons gezin nog volop om ons heen woont
Onze twee kinderen zijn nog niet uitgevlogen, en ook ons inmiddels inwonende vriendin van onze zoon niet .
En zou dat niet aan hebben gevoeld als belemmering ?
Nee dacht ik, dan maar liever de oorzaak die er nu is dat ik de tocht niet lopen kan, want om mijn kinderen als de belemmering te ervaren vind ik veel te erg..
De tocht kan niet gelopen worden maar kan de droom nog wel bestaan?
Ja die kan wel blijven bestaan.
Dromen doe je niet met je benen, en weten hoe het mij over een paar jaar zal vergaan staat ook nog open.
En kan je de tocht niet ook andere manieren ondergaan?
Dromen zal ik dus blijven doen.
En de tijd die ik nu krijg zal ik benutten om in stilte te komen.
Omdat ik 10% energie heb op een schaal van 100 %  staat mijn actieve leven op een zeer laag pitje .
Wat het leven van mij wil is dat ik mij leer onthaasten.
Letterlijk tot stilstaan gedwongen.
Stilstaan en er de dingen in doen die wel gaan.
Is dat wat leven mij wil vertellen?.
Want holde ik mijn leven lang niet veel te hard?
En zou de pelgrimstocht niet ook in die sfeer gelopen zijn ?
De tijd en de omstandigheid benutten om in stilte te komen om als de tijd dan daar is, te  kunnen gaan...
In berusting zijn met de mogelijkheden die er dan zijn ...
Anders dan het was ...anders dan ik droomde ..maar wel kunnen .

.

donderdag 15 december 2011

Kerst bling-bling



De magie van kerst, veranderd mij ieder jaar in een ekster.
Met zorg plaats ik de glitter in een boom.
Mijn buit.
Niets is mij te dol, als het maar glimt.
Mijn voorkeur gaat wel uit naar kristal parel en goud, ja ja ik doe het niet voor minder.
Een Ekster dat is wat ik ben.punt uit !


zondag 4 december 2011

Passie

Kracht
Kwetsbaar

 

Dit werk maakte ik als een tweeluik in 2006


Schilderen mijn passie.
Acht jaar lang werkte ik van s morgens tot s avonds een paar dagen in de week in mijn atelier.
Mijn ziel en zaligheid kon ik er in kwijt .
Het begon allemaal door lid te worden van de teken en schilder vereniging .
Een maal per week op woensdagavond kwamen  een groep van ongeveer  20 leden bij elkaar om te schilderen.
We leerde van elkaar en werden in het schilders proces begeleid door een beeldend kunstenaar.
Vier seizoenen nam ik daar met heel veel plezier aan  deel, en leerde er veel.
Het moment brak aan dat ik alleen verder wilde, mijn huidige  vriendin dacht in die tijd hetzelfde..
Toen ik haar in mijn dorp tegen kwam en ik vertelde een eigen groep wilde starten melde zij zich aan als mijn eerste mede schilder
Dat groeide uit tot een hechte vriendschap.
De groep bracht mij heel veel voldoening, ik genoot van het plezier wat zij in schilderen hadden, en ik genoot van hun vorderingen.
Helaas kwam daar een eind aan toen mijn lichaam mij steeds vaker in de steek ging laten.
Wel ging ik in die tijd naar de  avond academie en werd daar begeleid , ook sloot ik mij in die tijd aan bij een atelier  waarin ik het portret studeerde …
Ik koester de herinnering aan het leven wat ik toen leefde.
En dat terwijl het soms ook een worsteling was.
Mijn pogingen die ik tot nu toe ondernam faalde.
Het schilderen hoe ik dat deed, vaak op groot paneel maar nooit groter dan 1m50 bij 1m50 is fysiek veel te zwaar.
Ik heb mijn draai er nog niet in kunnen vinden.
Elke week komt mijn schildersmaatje met haar linnen en olieverf schilderen, want opgeven staat niet op mijn lijstje .
Elke week kijk ik er naar uit, ook als bleek dat het mij weer niet echt lukte, dat is niet erg, omdat op een dag ik het hervonden heb.
Anders dan ik het deed, maar het wel doen..
Het zit in mijn hele wezen om mij beeldend uit te willen drukken..

In 2007 exposeerde ik en verkocht 5 doeken …
Daar streef ik niet meer naar .Schilderen om te schilderen  is al heel  mooi.
 




vrijdag 2 december 2011

Overleven

Salvador Dali

Een van de meest controversiële en excentrieke kunstenaars van de 20ste eeuw .

Kent u dat? Het gevoel hebben onder een steen vandaan gekropen te zijn ?
Vandaag heb ik zo n gevoel.
Dit schilderij illustreert mijn gevoelens
De man op de voorgrond kroop uit het ei.
Komt de zon op of gaat hij onder, voor mijn verhaal moet hij opkomen dus doet hij dat.
Op weg zijn naar iets nieuws, een nieuw avontuur tegemoet.De loop houding waarop de man op de voorgrond is geschilderd,zijn armen iets zwaaiend verbeeld het op weg zijn.Hij laat het achter zich .

Met dat gevoel werd ik vandaag wakker.
Iets achter mij laten, de zon die er bij gaat schijnen, vast beraden op weg zijn .

Dat vertaald mijn gevoelens na dagen in bed de wereld om mij heen laten voor wat het was.
Omdat '' overleven''  dat van mij vraagt.
Het eerste wat na zulke dagen openbreekt is,  het weer op weg kunnen gaan naar de mensen om je heen.
Want ..overleven.. doe je alleen.
Mijn dierbare worden wel goed in de gate gehouden, onmisbaar als ze zijn.

Er zijn verschillende gradaties van ..overleven..De letterlijke vertaling van overleven is het in leven blijven ondanks levens bedreigende omstandigheden of gebeurtenissen

Zo n overleven is het gelukkig niet.
Het woord overleven moet meer in de sfeer van de synoniemen worden gezocht.
Het synoniem van overleven is, doorkomen, doorleven, doormaken, dulden , Lijden , doormaken, ondergaan , ondervinden , trotseren, uithouden, uitstaan, verdragen, verduren, om er maar een paar te noemen.
Daar huist mijn overleven.
En ik deed!
Ik doorstond en maakte door, ik verdroeg en ik duldde , ik leed maar hield het vol.
En ik maar denken dat ik helemaal niets aan het doen was.
En nu herpak ik wat ik pakken kan en geniet wat er te genieten is.

Voor nu omdat later,  later is en ik dan wel weer zie

Groetjes de optimist