Lars Kepler Slaap

Ik kan deze niet weerstaan !

Na het lezen van '' Hypnose'' en ''Getuig'' en "Contact' nog op mijn ''nog te lezen lijstje'',  heeft  ''Slaap'' een onweerstaanbare aantrekking's  kracht op mij.

Boeken die onder je huid gaan zitten en je ogen aan de tekst doen vastzuigen en die met moeite los te krijgen zijn ..

Soms is het zo effectief eng dat zo'n thriller eigenlijk geen 'entertainment' meer mag heten.



Joona Linna wordt in Slaap geconfronteerd met zijn oudste vijand, de seriemoordenaar Jurek Walter. De man voor wie Linna alles wat hij liefhad moest achterlaten.
Walter slijt zijn dagen in een psychiatrische inrichting, waar hij al jaren in volledig isolement leeft. Maar als op een koude winteravond een van zijn laatste slachtoffers levend wordt gevonden, verandert de situatie volledig. Waar heeft deze doodgewaande jonge man de afgelopen dertien jaar doorgebracht? 
De onverwachte getuigenis van de man zorgt ervoor dat de zaak opnieuw geopend wordt. De tijd dringt, levens kunnen worden gered. Maar iemand moet het vertrouwen van de seriemoordenaar zien te winnen.


Vijf sterren * * * * *  omdat het mijn adem benam en de constante dreiging mij op het puntje van mij stoel deed belanden

Ik heb er van genoten omdat het een triller is zoals een triller bedoelt is. 

Aan mij nu wederom de taak een volgende titel te vinden. Een roman lijkt mij een verstandige afwisseling

Want geen enkele triller kan voor mij "Slaap" op dit moment overtreffen.

Dus op zoek naar wat o wat zal ik nu eens lezen :-)

Maeve Binchy Hotel aan Zee

Dit een schrijfster ( helaas overleden) waarvan ik met regelmaat voornam iets  van haar te lezen,  maar wat er tot aan vandaag niets van kwam.

Ik ga kennis maken met de schrijfstijl van Maeve Binchy


Het kennismaken kwam tot stand. Dit boek danst over het wateroppervlak en raakt daarbij slechts met een teen het water, en ik wil duiken en er in ondergaan ...

Dit boek heeft een luchtigheid wat mijn dus constant laat verlangen naar verdieping en die gaat er niet komen. Het roept teveel vragen op, en de antwoorden zal ik zelf moeten verzinnen.

Het komt erop neer dat ik meer met het zoeken naar antwoorden bezig ben, dan met het geschreven boek

Ik vond het even zo goed een leuke kennismaking en het geeft rust nu te weten, dat het type boek niet is wat ik van een boek verlang.

Het zou niet eerlijk zijn als ik hier sterren aan toe zou kennen, dat zal ik dus ook niet doen.

John Williams Stoner

William Stoner wordt aan het einde van de negentiende eeuw geboren als zoon van een arme boerenfamilie. Tot groot verdriet van zijn ouders kiest hij voor een carrière als docent Engels. Hij wijdt zijn leven aan de literatuur en aan de liefde – en faalt op beide fronten. Zijn huwelijk met een vrouw uit een gegoede familie vervreemdt hem verder van zijn ouders, zijn carrière verloopt moeizaam en zijn vrouw en dochter keren zich tegen hem. Een nieuwe liefdesrelatie wordt verbroken om een schandaal op de universiteit te voorkomen. Stoner sterft uiteindelijk in anonimiteit, zoals ook zijn hele leven zich in de marge heeft afgespeeld. 



Er zijn boeken die mij stil maken en dit is zo'n boek

Het is te delicaat en alle woorden die ik er aan geven wil lijken tekort te schieten

Daarom alleen dit '' Wat een verpletterend mooi geschreven boek ''  * * * * * 

De gevangene van de hemel door Carlos Ruiz Zafón

Na het lezen van Schaduw in de wind en Het spel van de engel ben ik toe aan het lezen de Gevangene van de hemel. De eerste twee in eigen bezit besloot ik de ''Gevangene van de hemel'' te lenen in de bibliotheek. Dit om dat het ''Spel van de engel'' mij na ''Schaduw in de wind'', zo tegen viel.'

Ik laat mij dus verassen met dit boek, als dit boek mij niet tegenvalt kan ik het als nog aanschaffen. 

De gevangene van de hemel vangt aan in 1957 met de inmiddels bekende helden Daniel Sempere en zijn goede vriend Fermín. Een duistere figuur uit het verleden zorgt ervoor dat hun ogenschijnlijk zorgeloze levens een nieuwe wending nemen. Het personage dreigt een geheim dat jarenlang verborgen is gebleven in het obscure geheugen van de stad, te openbaren. Dan gaat het verhaal terug in de tijd naar 1939 als Fermín vastzit in de gevangenis van Montjuïc en waar op dat moment ook schrijver David Martín zich bevindt. In de roman worden heden en verleden met elkaar afgewisseld, waarbij de gebeurtenissen uit de tijd van de Spaanse Burgeroorlog het heden van 1957 begrijpelijk maken. Van uitstapjes naar waanzinnige en theatrale elementen, die in Het spel van de engel legio waren, is geen sprake. Integendeel, aanwijzingen uit de eerdere twee romans krijgen in dit derde deel betekenis. Zafón zei zelf dat Het spel van de engel beschouwd kon worden als tweede bedrijf in een vierluik en het moment dat het complot wendingen neemt en de zaken groezelig worden. En hij hield zijn belofte, wie de tunnel van Het spel van de engel door is, ziet in dit vervolg het licht weer. Het verhaal is ongecompliceerd en de gebeurtenissen volgen elkaar in sneltreinvaart op. Bewees Zafón al met de eerste twee delen een groot schrijver te zijn, deel drie doet zeker niet onder. Het feit dat de geschiedenis met een cliffhanger eindigt, maakt dat je als lezer nu al niet kan wachten op de verschijning van deel vier.

En? Wat vond ik ervan?



Het zou zomaar kunnen dat, doordat ik geen enkele verwachting had, mij er dus niets van voorstelde ik dit 3de deel uit de 4 delige ( ja wat is het, een serie?) geen onaardig boek vond
Uitermate ervan genieten is het ook niet geweest maar ik las het met meer plezier dan ''Het spel van de Engel", wat mij ronduit tegen viel.
Dit deel kon er voor mij gevoel ook niet voor zorgen dat er een kop en een staart ontstaat.
Het verhaal knalt alle kanten op. " Gevangene van de hemel'' sluit aan bij 'Het spel van de Engel, beide teleurstellend na '' Schaduw in de Wind''.
Ik geef het boek dan ook * * *
Ga ik dit boek nu aanschaffen, om mijn ''serie'' waarvan ik nu twee delen in mijn boekenkast heb staan aan te vullen?
Het boek heeft mij niet kunnen overtuigen en ik wacht dus deel 4 af om te besluiten of ik ze in mijn boekenkast laat pronken door hun complete aanwezigheid.

UItgelezen

Ik heb genoten van de schrijfstijl en geef dit boek * * * * .
Verfrissend om het onderwerp ''overspel'' op deze manier beschreven te zien.
Als je verwacht een triller te lezen word je teleurgesteld. Als politiek journalist weet de schrijver waar hij over schrijft, dat komt duidelijk naar voren in deze roman. 

Uitgelezen

Nummer 46 in rij...en uitgelezen
Van genoten?   Euh..ik geloof van niet. Het hield mij bezig als een plichtmatigheid, zonder passie. Nergens in het boek belandde ik op het puntje van mijn stoel.
Waren mijn verwachtingen van dit boek te hoog?
De reactie's op dit boek waren positief, hier en daar lovend  maar eigenlijk trek ik mij daar doorgaans niet zoveel van aan. Het was het verhaal zelf wat mij niet bij mij ziel greep.
Ik geef het dan ook maar * * * sterren, wat weinig is voor mij doen.

Uit mijn boekenkast koos ik :

Privédetective Arthur Koenen, gespecialiseerd in tasjesdiefstal en overspel, ziet zich gesteld voor een lastige opdracht: hij wordt ingehuurd om het leven van Leo Schilf uit te lichten, voorzitter van een grote politieke partij en verwikkeld in een geheime relatie met afgevaardigde Anna Tauert. Op verzoek van Leo's vrouw Ute schaduwt hij maandenlang een man die continu in het middelpunt van de publieke belangstelling staat. Behoedzaam en standvastig dringt Koenen steeds dieper door in het doolhof dat politiek heet, waar je een dikke huid lijkt te móéten ontwikkelen om staande te blijven. Zijn fascinatie voor deze wereld houdt gelijke tred met zijn afschuw van de eeuwige schijnwerpers en camera's – en hij begint steeds meer sympathie te voelen voor Anna, de geliefde van deze machtige, rebelse man, een vrouw die heen en weer wordt geslingerd tussen haar onverdeelde liefde en haar politieke idealen. Koenen raakt zo betrokken bij de levens van de twee, met name dat van Anna, dat hij besluit in te grijpen ...

Een verrassende, gelaagde roman over twee mensen en een onwillige derde die verstrikt raken in een web van leugens, lust, liefde en de angst voor ontdekking.