Helleveeg A F TH van der Heijden

Dik verdiend, de 5 sterren die ik er aan geef.
Simpel omdat ik er vanaf het begin tot aan het eind van genoten heb.

Tientje Poets, de gruwel van de familie, de tante van Albert Egberts. De altijd ruzie zoekend en hebbend met Ome Koos de echtgenoot van Tante Tiny.
Met regelmaat komt Albert deze wonderlijke tante tegen op verjaardagen en trouwpartijen, waarbij zij het niet zal laten om iedereen te verguizen die haar leven verziekt hebben. Want dat is wat Tante Tiny vind.
Ze uit zich zo meesterlijk dat het geen moment verveeld en je wel moet doorlezen.

Ik won !!!! Vrouwen van Corvallis geschreven door: Christine Bols

Gewonnen van Christine Bols  Augustus 2013

Vrouwen van Corvallis

Geschreven door Christine Bols

Uitgever: Kramat

Uitvoering: Paperback 278 pagina’s

Genre: Thriller

De liefde voor schrijven ontstond bij Christine Bols toen zij op 12 jarige leeftijd de eerste prijs won met een kort verhaal tijdens een schoolwedstrijd. Uiteindelijk bracht die liefde haar bij het schrijven van dit debuut. Dit spannende debuut mag ik wel zeggen.

Het stadje Corvallis wordt opgeschikt door de vondst van het stoffelijk overschot van een jonge vrouw die gruwelijk om het leven is gebracht. Daar blijft het niet bij. Aan inspecteur Tim Sackley en Jude McCool de taak om de zaak op te lossen. Nadat inspecteur Haloway gewond raakt door een auto ongeluk, neemt inspecteur Jude McCool het van hem over. De jacht naar wat later een seriemoordenaar blijkt te zijn is geopend.

En zo won ik een exemplaar van ‘’ Vrouwen van Corvallis ‘’ doordat de kleindochter van Christine Bols mijn naam trok uit meerdere winnaars. Enkele dagen later vond ik de het op mijn deurmat, wat ik echt heel leuk vind.

Mijn exemplaar is een paperback met extra tekstflappen. Het spaarzame licht, de polsmanchetten die met een ijzeren ketting in de muur zijn bevestigd, de grauwe somberheid van het beton op de cover stralen een griezelige sfeer uit. De titel ‘’Vrouwen van Corvallis verteld iets over de in totaal vier vrouwelijke slachtoffers die in Corvallis om het leven kwamen. Als ik het boek open slaat vind ik een lieve tekst aan mij van Christine Bols, en ik begin te lezen.

De proloog drukt mij diep mijn rugleuning van mijn stoel in, de gewelddadigheid overweldigd mij, de toon is direct gezet, en het is direct duidelijk hoe ernstig geestelijk getraumatiseerd de dader moet zijn. Ik kan mij voorstellen dat dit lezers af kan schikken, ik ben echter blij dat ik door las. Ik vind de schrijfstijl zeer toegankelijk, het is met een heerlijke vaart geschreven, en Christine weet dat tot de allerlaatste bladzijde vol te houden. In de Kempense cultuurkrant, met de zoete naam ‘‘Suiker’’, verteld Christine Bols dat zij met de beste wil van de wereld geen seriemoordenaar in de Kempen ziet lopen, en zij zichzelf niet in staat acht hier op een geloofwaardige wijze over te kunnen schrijven, en zij daardoor de locatie Corvallis koos. Ik vind doordat dit boek onmiskenbaar door een Vlaming is geschreven, een Belgische locatie veel meer voor de hand liggend zou zijn. Voor mij gaat juist fictie daarover, dat het onwaarschijnlijke, zo geschreven is, dat het waarschijnlijk wordt en dat dan tegen een realistische achtergrond. Zou juist een seriemoordenaar in de kempen niet veel spannender zijn geweest, vroeg ik mij af. Juist omdat het minder voor de hand ligt, en het op die manier voor mij zo griezelig dichtbij komt. En is het niet juist doordat het zich in Amerika afspeelt minder verrassend, omdat dat in fictie vaker voorkomt? Want dat betreurde ik een beetje dat het onderwerp niet verrassend is, en dat het personage van de seriemoordenaar wat weinig aan bod kwam. Wat niet weg neemt dat ik erg van dit boek heb kunnen genieten, en ik al uit kijk naar het volgende boek van Christine Bols. Ze heeft met haar boek mij van het begin tot het eind kunnen boeien. Ik werd in staat gesteld de hoofd personages gaande weg beter te leren kennen. Een aanrader dus. 

En toen begon ik in ......

Detective Fiona Griffiths is jong, toegewijd en slim. Maar er is iets dat zij angstvallig verbergt. Iets dat te maken heeft met haar onvermogen om te huilen. Met haar vertrouwdheid met de doden. Met het mysterieuze gat in haar CV. Wanneer ze in haar eerste zaak de moord op een jonge vrouw en haar dochtertje moet onderzoeken, en er meer gruwelijke moorden volgen, wordt Fiona gedwongen de confrontatie aan te gaan met haar donkerste geheimen. En met een verleden dat ze nooit echt achter zich heeft kunnen laten...















Titel: Fiona

Geschreven door  : Harry Bingham

Uitgegeven door :  De Fontein

Pagina's : 400 



En wat vond ik er van.....

Ik heb erg genoten van Fiona. Het leest lekker snel, een echte page turner voor mij.

Het hele boek door bleef de spanning erin, omdat je tot het aller laatst pas begreep hoe alles in elkaar stak.

IK vond het grappig, spannend en ik genoot van de naïviteit en het sociaal onhandig zijn in Fiona's karakter.

Ze deed mij wel al lezend steeds sterker aan Sofia Helin denken die de rol van rechercheur vertolkt in de film '' De Brug" 

Ik weet inmiddels ook zeker dat ik Harry Bingham in de gate ga houden want Fiona, ja daar wil ik meer van weten .

IK gaf het * * * * omdat ik het een ijzersterk debuut vind. 

Donderdag 16 Mei begon ik te lezen in: ..................

Robert Langdon, hoogleraar kunstgeschiedenis en symboliek, wordt op een nacht wakker in een ziekenhuis in Florence zonder te weten hoe hij daar is beland. Geholpen door een stoïcijnse jonge vrouw, Sienna Brooks, vlucht Langdon en raakt hij verzeild in een duizelingwekkend avontuur. Langdon ontdekt dat hij in het bezit is van een reeks verontrustende codes, gecreëerd door een briljante wetenschapper; een genie dat geobsedeerd is door het einde van de wereld en het duistere meesterwerk Inferno van Dante Alighieri.

De strijd tegen deze mysterieuze vijand voert hen langs tijdloze locaties als het Palazzo Vecchio, de Boboli-tuinen en de Duomo, en Langdon en Brooks stuiten op een netwerk van verborgen doorgangen en eeuwenoude geheimen...

In zijn fenomenale bestsellers De Da Vinci Code, Het Bernini Mysterie en Het Verloren Symbool vermengde Dan Brown op meesterlijke wijze geschiedenis, kunst, codes en symbolen met een razend spannend verhaal. Met Inferno bevindt Brown zich op vertrouwd terrein en heeft hij zijn gewaagdste boek tot nu toe geschreven.

Uitgelezen

Nani leidde een volmaakt leven, maar een faux pas heeft alles op scherp gezet. Om haar gezin in kalmer vaarwater te brengen boekt ze voor zichzelf een reis naar Panama. Daar, diep in de jungle, neemt ze een tweede verkeerde beslissing die haar bijna het leven kost. Ze heeft de moed al opgegeven als ze toch nog gered wordt en bij een indianenstam terechtkomt. Zonder geld, telefoons, ijskasten en stress leiden de indianen een leven dat in groot contrast staat met het Amsterdamse leven dat Nani kent.
Met vallen en opstaan maakt ze zich de gebruiken van de stam eigen en leert ze wat geduld is, maar ook waarom ze niet in de schemering in de rivier moet gaan zwemmen. De enige die niet blij is met haar komst is de sjamaan van het dorp. In zijn jeugd werd hij meegenomen door de missionarissen en hij weet waartoe de ‘witte mensen’ in staat zijn.
Terwijl Nani geleidelijk zijn vertrouwen wint, dient een nieuwe bedreiging zich aan: de beschaving rukt op, in de vorm van ambtenaren en bulldozers. Voor Nani tijd om te beslissen waar ze thuishoort en wat werkelijk de moeite waard is om voor te vechten.


Wat vond ik ervan

Ik heb genoten van deze roman. Ik zou hem niet ´Literair´willen noemen, daar vond ik hem te weinig
verdiepend voor.
Dat neemt niet weg dat het een leuke page turner is, meeslepend en hier en daar ontroerend.
Ik geef deze roman daarom 4 sterren.

Dit zijn ze dan EenjaarlangEenboekperweek ...1-7-2012 ....1-5-2013 ...uitdaging geslaagt !!!!

1 Arnaldur Indrioason                                Doodskap''                                     * * * *

2.Marianne & Theo Hoogstraten                Schijnwereld"                                  * * * * *

3 Loes den Hollander                                 Troostkind"                                     * * *

4 Karin Slaughter                                        Gevallen"                                        * * * *

5 Simone van der Vlucht                             Het laatste offer"                             * *

6 Paulien Cornelisse                                    En dan nog iets"                           * * * *

7 Kathleen Winter                                       Annabel"                                    * * * *

8 Marc Levy                                              Londen MonAmour                      * * *

9 Suzanne Collings                                      De Hongerspelen"                      * * * *

10 Nico Dijkshoorn                                   Nooit meer ziek'                           * * * * *

11 Nina Sankovitch                                   Een boek per dag"                         * * * * *

12 Annette Pehnt                                        Eiland 34"                                    * * * *

13 Andre Aciman                                       Witte nachten''                             * * * *

14 Milena Agus                                          Madame Agnese"                        * * *

15 Jodi Picoult                                            Negentien minuten"                     * * * *

16 Arnon Grunberg                                     Fantoompijn"                          * * * * *

17 Abdelkader Benali                                 Feldman en ik"                          * * * *

18 Sara Gran                                              Kom dichterbij"                      * * *

20 Kjell ola Dahl                                         De vrouw in plastic"                  * * *

21 Tatiana de Rosnay                                  Het appertement"                     * * * *

22 Mark Z Danielewski                               Het kaartenhuis"                        * * * * *

23 Baantjer                                                 De cock e/d dood v/e kunstenaar            * * *

24 Eric Emmaude Schmitt                           Oscar en oma Rozerood                 * * * *

25 Nina Roos                                              Neem op"                                      * * * *

26 C.S Richardson                                     Aan het eind van het alfabet"                      * * * * *

27 Remco Campert                                     Vrienden Vriendinnen en de rest                 * * * * *

28 Lars Kepler                                            Getuige"                                            * * * * *

29 Inez van Dulleman                                  Twee zusters"                                 * * * * *

30 Lisa Genova                                          Links gelaten"                                  * * * * *

31 Edwin de Vries                                     Helena"                                          * * * * *

32 Karin Fosum                                        Ik kan in het donker zien"               * * * *

33 Monika Peetz                                       Dinsdag vrouwen"                          * * * *

34 A.F.TH.van der Heijden                       Tonio"                                          * * * * *

35 Lars Kepler                                         Hypnose"                                   * * * *

36 Lisa Genova                                        Ik mis mezelf"                                 * * * *

37 Gebrand Bakker                                 Boven is het stil"                              * * * * *

38 C.J Sansom                                        Winter in Madrid                            * * * * *

39 Milena Agus                                       Gravin van de Hemel"                       * * *

40 Esther Gerritsen                                  Dorst'                                              * * * *

41 Joy Fielding                                        De Huurster"                                   * * * * *

42 Gebrand Bakker                                 De perenbomen bloeien wit             * * *

43 Peter Mansean                                  De bibliotheek v/d onvervulde dromen       * * * * *

44 Maria Duenas                                    Het geluid v/d nacht'                               * * * *

P.F Thomese                                         Schaduwkind"                                    * * * * *

46 John Boyne                                      De jongen in de gestreepte pyjama             * * * *

47 Dirk Kurbjuweit                               Niet de hele waarheid"                        * * * *

48 Carlos Ruiz Zafon                            De gevangene van de hemel"                 * * * *

49 John Williams                                  Stoner"                                                  * * * * *

50 Lars Kepler                                    Slaap"                                                    * * * * *

51 Sylvia Witteman                             Staatsportret van een stofzuiger''              * * * *  

52 Sebastiaan Fitzek                           De Zielenbreker"                                     * * * * *                                

En toen ............

Sylvia Witteman - bekend als columnist van onder andere de Volkskrant en LINDA - heeft een aantal van haar columns gebundeld in 'Staatsieportret van een stofzuiger'. Kritisch en humoristisch als ze is, heeft ze in deze bundel een heleboel voorwerpen en situaties beschreven.

Ondanks haar afkeer voor koffie en haar afkeer van de reclames met George Clooney is ze toch aan de Nespresso gegaan. Altijd beter dan filterkoffie of die natte Senseopads. Ook de tegenwoordige jeans zijn onderwerp van een column, want wat slijten die dingen toch ongelooflijk snel. Ze worden tegenwoordig verkocht met slijtplekken die ervoor zorgen dat de broeken eruit zien alsof ze al tien jaar gedragen zijn. Hoe krijgen fabrikanten dat toch voor elkaar, vraagt Witteman zich af. Zijn er misschien Aziatische kinderen die er al jaren in rondgelopen hebben? Nou, dan hebben zij er in elk geval meer plezier van gehad dan wij!

Ook de klus-, verbouw- en veranderzucht van mensen wordt uitgebreid besproken in de column Sloophamer. En het fenomeen bellen, dat inmiddels toch wel erg achterhaald is. Het was ooit een tijdbesparende uitvinding, zodat we geen hele brieven meer hoefden te schrijven. Maar tegenwoordig typen we die brieven liever gewoon weer op onze smartphones.

Witteman is ook in 'Staatsieportret van een stofzuiger' weer heerlijk kritisch en ze weet onderwerpen op een lachwekkende en creatieve manier te beschrijven. Deze bundel is daardoor niet anders dan we van haar gewend zijn.




Uitgelezen: ik heb er van genoten. Het leest razendsnel en is om te lachen.

Dolkomische herkenbare situatie's . IK geef dit boek * * * * sterren, dit is zeker niet het laatste wat ik van Sylvia Witteman zal lezen 

Lars Kepler Slaap

Ik kan deze niet weerstaan !

Na het lezen van '' Hypnose'' en ''Getuig'' en "Contact' nog op mijn ''nog te lezen lijstje'',  heeft  ''Slaap'' een onweerstaanbare aantrekking's  kracht op mij.

Boeken die onder je huid gaan zitten en je ogen aan de tekst doen vastzuigen en die met moeite los te krijgen zijn ..

Soms is het zo effectief eng dat zo'n thriller eigenlijk geen 'entertainment' meer mag heten.



Joona Linna wordt in Slaap geconfronteerd met zijn oudste vijand, de seriemoordenaar Jurek Walter. De man voor wie Linna alles wat hij liefhad moest achterlaten.
Walter slijt zijn dagen in een psychiatrische inrichting, waar hij al jaren in volledig isolement leeft. Maar als op een koude winteravond een van zijn laatste slachtoffers levend wordt gevonden, verandert de situatie volledig. Waar heeft deze doodgewaande jonge man de afgelopen dertien jaar doorgebracht? 
De onverwachte getuigenis van de man zorgt ervoor dat de zaak opnieuw geopend wordt. De tijd dringt, levens kunnen worden gered. Maar iemand moet het vertrouwen van de seriemoordenaar zien te winnen.


Vijf sterren * * * * *  omdat het mijn adem benam en de constante dreiging mij op het puntje van mij stoel deed belanden

Ik heb er van genoten omdat het een triller is zoals een triller bedoelt is. 

Aan mij nu wederom de taak een volgende titel te vinden. Een roman lijkt mij een verstandige afwisseling

Want geen enkele triller kan voor mij "Slaap" op dit moment overtreffen.

Dus op zoek naar wat o wat zal ik nu eens lezen :-)

Maeve Binchy Hotel aan Zee

Dit een schrijfster ( helaas overleden) waarvan ik met regelmaat voornam iets  van haar te lezen,  maar wat er tot aan vandaag niets van kwam.

Ik ga kennis maken met de schrijfstijl van Maeve Binchy


Het kennismaken kwam tot stand. Dit boek danst over het wateroppervlak en raakt daarbij slechts met een teen het water, en ik wil duiken en er in ondergaan ...

Dit boek heeft een luchtigheid wat mijn dus constant laat verlangen naar verdieping en die gaat er niet komen. Het roept teveel vragen op, en de antwoorden zal ik zelf moeten verzinnen.

Het komt erop neer dat ik meer met het zoeken naar antwoorden bezig ben, dan met het geschreven boek

Ik vond het even zo goed een leuke kennismaking en het geeft rust nu te weten, dat het type boek niet is wat ik van een boek verlang.

Het zou niet eerlijk zijn als ik hier sterren aan toe zou kennen, dat zal ik dus ook niet doen.

John Williams Stoner

William Stoner wordt aan het einde van de negentiende eeuw geboren als zoon van een arme boerenfamilie. Tot groot verdriet van zijn ouders kiest hij voor een carrière als docent Engels. Hij wijdt zijn leven aan de literatuur en aan de liefde – en faalt op beide fronten. Zijn huwelijk met een vrouw uit een gegoede familie vervreemdt hem verder van zijn ouders, zijn carrière verloopt moeizaam en zijn vrouw en dochter keren zich tegen hem. Een nieuwe liefdesrelatie wordt verbroken om een schandaal op de universiteit te voorkomen. Stoner sterft uiteindelijk in anonimiteit, zoals ook zijn hele leven zich in de marge heeft afgespeeld. 



Er zijn boeken die mij stil maken en dit is zo'n boek

Het is te delicaat en alle woorden die ik er aan geven wil lijken tekort te schieten

Daarom alleen dit '' Wat een verpletterend mooi geschreven boek ''  * * * * * 

De gevangene van de hemel door Carlos Ruiz Zafón

Na het lezen van Schaduw in de wind en Het spel van de engel ben ik toe aan het lezen de Gevangene van de hemel. De eerste twee in eigen bezit besloot ik de ''Gevangene van de hemel'' te lenen in de bibliotheek. Dit om dat het ''Spel van de engel'' mij na ''Schaduw in de wind'', zo tegen viel.'

Ik laat mij dus verassen met dit boek, als dit boek mij niet tegenvalt kan ik het als nog aanschaffen. 

De gevangene van de hemel vangt aan in 1957 met de inmiddels bekende helden Daniel Sempere en zijn goede vriend Fermín. Een duistere figuur uit het verleden zorgt ervoor dat hun ogenschijnlijk zorgeloze levens een nieuwe wending nemen. Het personage dreigt een geheim dat jarenlang verborgen is gebleven in het obscure geheugen van de stad, te openbaren. Dan gaat het verhaal terug in de tijd naar 1939 als Fermín vastzit in de gevangenis van Montjuïc en waar op dat moment ook schrijver David Martín zich bevindt. In de roman worden heden en verleden met elkaar afgewisseld, waarbij de gebeurtenissen uit de tijd van de Spaanse Burgeroorlog het heden van 1957 begrijpelijk maken. Van uitstapjes naar waanzinnige en theatrale elementen, die in Het spel van de engel legio waren, is geen sprake. Integendeel, aanwijzingen uit de eerdere twee romans krijgen in dit derde deel betekenis. Zafón zei zelf dat Het spel van de engel beschouwd kon worden als tweede bedrijf in een vierluik en het moment dat het complot wendingen neemt en de zaken groezelig worden. En hij hield zijn belofte, wie de tunnel van Het spel van de engel door is, ziet in dit vervolg het licht weer. Het verhaal is ongecompliceerd en de gebeurtenissen volgen elkaar in sneltreinvaart op. Bewees Zafón al met de eerste twee delen een groot schrijver te zijn, deel drie doet zeker niet onder. Het feit dat de geschiedenis met een cliffhanger eindigt, maakt dat je als lezer nu al niet kan wachten op de verschijning van deel vier.

En? Wat vond ik ervan?



Het zou zomaar kunnen dat, doordat ik geen enkele verwachting had, mij er dus niets van voorstelde ik dit 3de deel uit de 4 delige ( ja wat is het, een serie?) geen onaardig boek vond
Uitermate ervan genieten is het ook niet geweest maar ik las het met meer plezier dan ''Het spel van de Engel", wat mij ronduit tegen viel.
Dit deel kon er voor mij gevoel ook niet voor zorgen dat er een kop en een staart ontstaat.
Het verhaal knalt alle kanten op. " Gevangene van de hemel'' sluit aan bij 'Het spel van de Engel, beide teleurstellend na '' Schaduw in de Wind''.
Ik geef het boek dan ook * * *
Ga ik dit boek nu aanschaffen, om mijn ''serie'' waarvan ik nu twee delen in mijn boekenkast heb staan aan te vullen?
Het boek heeft mij niet kunnen overtuigen en ik wacht dus deel 4 af om te besluiten of ik ze in mijn boekenkast laat pronken door hun complete aanwezigheid.

UItgelezen

Ik heb genoten van de schrijfstijl en geef dit boek * * * * .
Verfrissend om het onderwerp ''overspel'' op deze manier beschreven te zien.
Als je verwacht een triller te lezen word je teleurgesteld. Als politiek journalist weet de schrijver waar hij over schrijft, dat komt duidelijk naar voren in deze roman. 

Uitgelezen

Nummer 46 in rij...en uitgelezen
Van genoten?   Euh..ik geloof van niet. Het hield mij bezig als een plichtmatigheid, zonder passie. Nergens in het boek belandde ik op het puntje van mijn stoel.
Waren mijn verwachtingen van dit boek te hoog?
De reactie's op dit boek waren positief, hier en daar lovend  maar eigenlijk trek ik mij daar doorgaans niet zoveel van aan. Het was het verhaal zelf wat mij niet bij mij ziel greep.
Ik geef het dan ook maar * * * sterren, wat weinig is voor mij doen.

Uit mijn boekenkast koos ik :

Privédetective Arthur Koenen, gespecialiseerd in tasjesdiefstal en overspel, ziet zich gesteld voor een lastige opdracht: hij wordt ingehuurd om het leven van Leo Schilf uit te lichten, voorzitter van een grote politieke partij en verwikkeld in een geheime relatie met afgevaardigde Anna Tauert. Op verzoek van Leo's vrouw Ute schaduwt hij maandenlang een man die continu in het middelpunt van de publieke belangstelling staat. Behoedzaam en standvastig dringt Koenen steeds dieper door in het doolhof dat politiek heet, waar je een dikke huid lijkt te móéten ontwikkelen om staande te blijven. Zijn fascinatie voor deze wereld houdt gelijke tred met zijn afschuw van de eeuwige schijnwerpers en camera's – en hij begint steeds meer sympathie te voelen voor Anna, de geliefde van deze machtige, rebelse man, een vrouw die heen en weer wordt geslingerd tussen haar onverdeelde liefde en haar politieke idealen. Koenen raakt zo betrokken bij de levens van de twee, met name dat van Anna, dat hij besluit in te grijpen ...

Een verrassende, gelaagde roman over twee mensen en een onwillige derde die verstrikt raken in een web van leugens, lust, liefde en de angst voor ontdekking.

En toen ...

Een vrouw die haar man begraaft, wordt weduwe genoemd, een man die zonder zijn vrouw achterblijft, weduwnaar. Een kind zonder ouders is wees. Maar hoe heten vader en moeder van een gestorven kind?'

Na de dood van zijn dochtertje Isa vond P.F. Thomése zichzelf terug in doodstille kamers, tussen onervaren woorden die hij nog moest leren schrijven. Schaduwkind is het adembenemende relaas van dit zoeken naar woorden. Een heel leven wordt overhoop gehaald, elke betekenis moet opnieuw worden uitgevonden. 'Als ze ergens nog is, dan in de taal.'

Wat vond ik ervan:

* De taal heeft geen zin om mij te begrijpen.

Schrijft P.F Thomese , want hoe kan je ook. Hoe vind je woorden om dit 

onnoemlijke verdriet in woorden te vangen, in zinnen te gieten.

P.F Thomese zoekt in zijn boek " Schaduwkind '' naar woorden 

Ik ''voelde dit boek meer dan dat ik dit boek ''las'' 

Ik geef het * * * * * sterren omdat ik zichtbaar wil maken hoe mooi er geschreven kan worden over de pijn van het verlies 

Bij Tonio van A.F. Th, van der Heijden  en bij ''Heleen'' van Edwin de Vries voelde het sterren toekennen ook dubbel.

Hetzelfde gevoel als bij een gruwelijk feit op facebook een opgestoken duim neerzetten uit respect 

Laat ik het daarop houden ...ik getuig met mijn sterren van een groot respect voor deze schrijvers die allen het verdriet van een groot verlies onder woorden hebben gebracht. 

Nieuw aangeschaft

Nieuw aangeschaft, maar nog niet gelezen.





Skippy tussen de sterren beschrijft één enkele catastrofale herfst op het internaat Seabrooks, gezien vanuit zo'n twintig verschillende uitgeschreven perspectieven: studenten, docenten, administratieve krachten, priesters, vriendinnetjes, en de manager van een donutwinkel.

In het centrum van alles staat Daniel Juster, bijnaam Skippy, wiens dood – in Ed's Doughnut House, nadat hij nog net de naam van zijn vlam in frambozenvulling op de vloer heeft weten te schrijven – de opening vormt van de roman. Skippy tussen de sterren gaat vervolgens met flashbacks terug naar de maanden die eraan voorafgaan, maanden waarin de zwaarmoedige veertienjarige verliefd wordt, een gevecht wint, een geheim bewaart en de aandacht trekt van faculteitsleden die niet per se het beste met hem voor hebben.

Onderweg leren we Skippy's vrienden en kwelgeesten kennen: Ruprecht, Skippy's bolle, geniale kamergenoot die experimenten uitvoert om de snaartheorie te bewijzen; Dennis, een aarts-cynicus wiens dromen zelfs sarcastisch zijn; Carl, Skippy's rivaal in de liefde en psychopaat-in-de-dop; Lori, het object van Skippy's dromen, die geobsedeerd wordt door een Britney Spears-achtig muziekdelletje en haar dieetpillen verbergt in de buik van haar teddybeer; en Mario, lieve, domme Mario, wiens obsessie met seks vermoeiend zou worden als het niet de bron was van vele hilarische slaapkamergesprekken tussen de vrienden.

uitgelezen

Het boek vertelt het verhaal van Bruno. Vanwege een promotie van zijn vader moet hij tegen zijn zin verhuizen, weg uit zijn comfortabele leven in Berlijn. Hij moet zijn drie vriendjes achterlaten terwijl alleen zijn hopeloze, oudere zus Gretel meegaat. Eenmaal verhuist leeft Bruno zijn eigen leven en heeft zo zijn eigen kinderprobleempjes, terwijl hij pas langzaam en dan nog maar tot op zekere hoogte, in de gaten krijgt van wat zich een paar meter verderop afspeelt.

Ik vind het verhaal ontroerend en gruwelijk tegelijk. Ik geef het **** sterren

Even tussendoor

Een man met geheugenverlies is opgenomen in een psychiatrische instelling. Als zijn herinneringen langzaam terugkomen, blijkt in de instelling een psychopaat rond te lopen die zijn slachtoffers geestelijk volkomen breekt. Terwijl de instelling door een sneeuwstorm van de buitenwereld is afgesloten, proberen de bewoners elkaar te beschermen, maar ze weten niet wie ze kunnen vertrouwen. Deze bijzonder spannende thriller is een raamvertelling: jonge studenten moeten bij wijze van experiment een patiëntendossier lezen. Het verhaal is een aaneenschakeling van martelingen, angst en bijna ontsnappingen  De ontknoping is verrassend. De hoofdpersonen veranderen steeds van slachtoffer in verdachte en zitten gevangen in hun eigen angsten. De sfeer van het verhaal doet denken aan een ouderwetse zwart-witfilm. Het geheel zit vol onverwachte wendingen, waardoor de lezer wel erg goed moet opletten. Er wordt regelmatig verwezen naar de kracht van hypnose en de diepste angsten van mensen. Door het vele geweld niet geschikt voor gevoelige lezers.

Gewonnen bij uitgever Signatuur

De antiekwinkel van zijn vader in Barcelona is een ware schatkamer, maar de fascinatie van de jonge Adrià gaat met name uit naar een waardevolle viool uit de achttiende eeuw met een betoverende klank, de eerste uit de handen van de beroemde vioolbouwer Lorenzo Storioni uit Cremona. Stiekem ruilt Adrià hem op een dag om met zijn eigen viool om het instrument trots aan zijn beste vriend Bernat te laten zien. Wanneer hij de Storioni terug wil leggen zijn zowel zijn eigen viool als zijn vader verdwenen. De antiekhandelaar blijkt in koelen bloede te zijn vermoord.

Vele jaren later – Adrià is inmiddels geleerde en verzamelaar – tracht hij het raadsel van de herkomst van de Storioni op te lossen en zo achter de ware grond te komen voor de moord op zijn vader. Wat hij echter niet kan weten is dat de geschiedenis van de viool een verleden in zich bergt van familiegeheimen en moordgevallen, van haat en intrige, en van liefde en verraad.

De schaduw van deze gebeurtenissen reikt over vele eeuwen Europese geschiedenis heen tot aan Adrià’s heden en dreigt hem alles af te nemen – ook zijn grote liefde Sara.

Maria Duenas Het geluid van de nacht 43

De inkt van het bericht, wat ik nu zal gaan lezen, en de zorg dat een keus wel een paar dagen kan duren, is nog nat terwijl ik mijn keus al maakte.
Met een paar prachtige exemplaren op het plankje, aangeschaft maar nog niet gelezen lijkt dat makkelijk, maar zo werkt dat niet altijd.

"Het geluid van de nacht " is ongelooflijk goed geschreven; zodra je begint, leg je het niet meer weg!

Een zin die op de achterkant staat. En waarachtig ik geloof dat het klopt.

Later ga ik er wat dieper op in, eerst maar even beginnen.


Sira Quiroga werkt in een van de beste naaiateliers van het Madrid in de jaren dertig van de vorige eeuw. Ze is verloofd met een nette jongen en haar toekomst lijkt uitgestippeld. Dan gooien twee mannen haar leven overhoop: een aantrekkelijke bon-vivant en haar vader, die ze nooit heeft gekend.Sira laat alles achter en vlucht met haar minnaar voor de naderende burgeroorlog naar Marokko, waar ze zorgeloos geniet van een leven vol feesten, vrijheid en luxe. Totdat ze in de steek wordt gelaten en berooid achterblijft. Dankzij haar talent als naaister weet ze echter te overleven. Ze krijgt belangrijke klanten en via hen maakt ze kennis met een agent van de Engelse geheime dienst, die haar overhaalt te gaan spioneren voor de Britse overheid. Wanneer de Tweede Wereldoorlog uitbreekt, keert Sira terug Madrid. Onder een nieuwe identiteit opent ze er een naaiatelier en zoekt haar cliëntèle zo veel mogelijk onder vrouwen van hoge nazi-officieren, zodat ze ongemerkt vertrouwelijke informatie kan ontfutselen. Maar als ze verwikkeld raakt in een netwerk van internationale spionage, kan ze niemand meer vertrouwen. Het wordt steeds moeilijker haar ware identiteit verborgen te houden voor de mensen om wie ze geeft. Ze moet kiezen wie ze wil zijn: de afstandelijke, berekenende vrouw van de wereld die ze als spionne is geworden, of de eenvoudige vrouw die ze ooit was en die nu in stilte hartstochtelijk houdt van een man - ook al is ze bang om hem in haar leven toe te laten.Het geluid van de nacht is het onvergetelijke verhaal over een vrouw die met vallen en opstaan leert dat ze alleen kan vertrouwen op haar eigen kracht. Het voert je door de even kleurrijke als aangrijpende geschiedenis van Spanje, Marokko en Portugal en de Tweede Wereldoorlog. Het geluid van de nacht is een verslavende pageturner met een onweerstaanbare sfeertekening en een superieure cast van personages. María Dueñas' debuutroman over een eenvoudig meisje dat uitgroeit tot een couturière van aanzien en tot een geheim agent, is door een miljoenenpubliek en door de pers zeer lovend ontvangen. 'Het geluid van de nacht grijpt je bij de ziel en laat je niet meer los tot en met de laatste zin. De stijl is harmonieus, nauwgezet, gevarieerd, lichtvoetig en smaakvol - en dat alles grenzend aan de perfectie. Verslavend, meeslepend, overweldigend.' - El Mundo

Vandaag uitgelezen. En zoals ik al schreef een stukje terug op deze blog, er zijn boeken die ik steeds langzamer ga lezen, bij het naderen van het einde. En dan toch breekt dat moment onvermijdelijk aan. Uit en dat is jammer, zo komt er een eind aan een 14 dagen durende beleving.
Wat nu? Keuze zat dat is het probleem niet, maar meer wat kan ik aan na een beleving als deze. Waar heb ik zin in?
Soms kan dat dagen duren, en soms is de keus direct gemaakt. Als de keus moeizaam verloopt, weet ik dat ik die tijd nodig heb om los te weken van het boek. Die tijd als ''verloren'' tijd te ervaren is onterecht. 
Ik zucht nog eens diep : wat een prachtig boek vind ik dit !!

John Williams Stoner

William Stoner wordt aan het einde van de negentiende eeuw geboren als zoon van een arme boerenfamilie. Tot groot verdriet van zijn ouders kiest hij voor een carrière als docent Engels. Hij wijdt zijn leven aan de literatuur en aan de liefde – en faalt op beide fronten. Zijn huwelijk met een vrouw uit een gegoede familie vervreemdt hem verder van zijn ouders, zijn carrière verloopt moeizaam en zijn vrouw en dochter keren zich tegen hem. Een nieuwe liefdesrelatie wordt verbroken om een schandaal op de universiteit te voorkomen. Stoner sterft uiteindelijk in anonimiteit, zoals ook zijn hele leven zich in de marge heeft afgespeeld.




John Williams (1922-1994) werd geboren in Texas en groeide daar ook op. Met tegenzin besloot hij de oorlog in te gaan, waarna hij zijn master behaalde aan de universiteit van Denver. In 1954 zou hij daar als wetenschappelijk medewerker terugkeren en tot zijn pensionering in 1985 deel uitmaken van de groep medewerkers die het schrijfcurriculum verzorgt. In die jaren was hij een actieve gastdocent en schrijver, die twee gedichtenbundels publiceerde en drie romans: Butcher’s Crossing, Stoner en Augustus. Met de laatstgenoemde roman won hij de National Book Award.




reactie's

'Het treurigste boek dat dit jaar in Nederlandse vertaling is verschenen. Tegelijk is het van een wonderlijke schoonheid. De poëzie van verdriet wordt niet vaak zo sereen en ingetogen gezongen als in Stoner' Hans Bouman - de Volkskrant ****


‘Een spectaculair onspectaculaire roman over het leven van een weinig opmerkelijke man, vormgegeven in bijna perfecte en precieze taal, met een ingetogen wijsheid die de ziel raakt... Een ode aan de liefde, waaronder de liefde voor literatuur en voor lesgeven… In een notendop klinkt Stoner – secuur en met het juiste gevoel voor de ingetogen toon vertaald – als niets bijzonders, en dat verklaart mogelijk waarom het boek lang ongezien is gebleven. Maar vergis u niet: het is het leven. Niets meer, niets minder.’ Auke Hulst,NRC Handelsblad


‘In 2006 werd dit stille meesterwerk in Amerika voor de zoveelste keer opgegraven. Een heruitgave in de klassiekerreeks van de New York Review of Books leidde tot lange profielen van de schrijver en extatische kritieken, zoals die in The New York Times die sprak van “een perfecte roman, zo goed verteld en prachtig geschreven, zo diep ontroerend, dat hij je de adem beneemt” en Williams' (anti) western Butcher's Crossing (1960) “een wegbereider voor Cormac McCarthy” noemde. Vorig jaar volgden verrassend succesvolle vertalingen in ondermeer Frankrijk en Israël, en nu is er dus de uitstekende Nederlandse vertaling van Edzard Krol. Of dit vergeten boek daarmee definitief is herontdekt? Het zou mooi zijn. Want misschien was John Williams, net als zijn William Stoner, al tevreden met het idee “dat daar een klein deel van hem aanwezig was en aanwezig zou zijn”, je gunt hen allebei een groot, rouwend lezerspubliek’ Dirk-Jan Arensman, Het Parool *****

Wieslaw Mysliwski Steen op steen

Wieslaw Mysliwski                      Steen op steen

Steen op steen is het magnum opus van Wieslaw Mysliwski, schrijver van Over het doppen van bonen.

Szymek Pietruszka, alias Simon Peterselie, die na een aanrijding lang in het ziekenhuis heeft gelegen, keert terug naar zijn geboortedorp. Na een druk en bewogen bestaan (hij zat onder meer in het verzet) zoekt hij houvast in het vertrouwde boerenleven van voor de Tweede Wereldoorlog, toen zijn ouders er nog waren en op het land werkten. Maar de weg die door het dorp loopt, en die vroeger als een kalme rivier door het landschap slingerde, is door de komst van de auto’s veranderd, zoals het hele boerenleven is veranderd door machines.
Szymeks herinneringen stapelen zich in deze imposante roman op als steen op steen, en vormen tegen het decor van de geschiedenis van de twintigste eeuw zijn ontroerende levensverhaal.

‘Het mag dan misschien een van de belangrijkste boeken van de naoorlogse Poolse literatuur zijn, voor mij is Steen op steen het verhaal dat mijn vader mij nooit heeft kunnen vertellen.’ Vertaler Karol Lesman

• 'Sprankelend vertaald meesterwerk' ...'een indrukwekkende roman' ... 'een schitterend boek, een grafmonument voor een verdwenen cultuur'. NRC Handelsblad

• 'Aan het slot zou je hem willen bedanken dat hij je een reis door Polen heeft laten maken. Poolser en menselijker kan een boek nauwelijks zijn. *****' Vrij Nederland

• 'Schitterende kroniek van het Poolse plattelandsleven. [...] Is het een ode aan het traditionele platteland? Een relaas over hoe modernisering de traditie vernietigt? Of hoe Polen door twee dictaturen werd verscheurd? Steen op steen is dat allemaal, maar bovenal gaat het over het lot van de mens op aarde.' Trouw

• 'Een indrukwekkende roman. [...] Alle zijpaden blijken dankzij Mysliwski's weergaloze compositie zijrivieren die de hoofdstoorm voeden.' Leeuwarder Courant'Van een uitzonderlijke schoonheid, zeer aanbevelenswaardig.' Opium

• ‘Het eerste meesterwerk in de Slavische literatuur, misschien zelfs in de Europese literatuur, waarin het lot van de boer de status van het menselijk lot in al zijn tragische immensiteit bereikt.’ Anna Tatarkiewicz