Terug blik op een mooi leesjaar

Een mooi lees jaar wordt afgesloten. Vele uren dwaalde ik in andere werelden, en andere sferen.
Ik leerde personage's kennen waar mee ik,  voor de duur van het boek,  vrienden sloot, of totaal niet mocht.
Ergens ver weg in de spelonken van mijn brein zijn ze opgeslagen, en zij die de meeste indruk op mij maakte kunnen in bepaalde situaties ineens opdoemen, om dan weer te verdwijnen.
Ik kroop in de huid van personage's die mij inzichten gaven, aan het denken hebben gezet, waar ik ervarings rijker van ben geworden.

Zo zal ik nooit Tonio van A F TH  van der Heijden, en het intense verdriet van zijn beide ouders vergeten. Of Fancesca, die samen met Britte in Venetië onder moesten duiken en zich verplaatsen met een ''Vaporetto'' de lijnboot, waarvan ik had verwacht dat ik die naam zou vergeten, uit het boek ''Schijnwereld '' van M.en T Hoogstraten. Ook Astrid van Velzen die probeert het verlies van  Meike haar dochtertje te verwerken in het boek ''Troostkind'' van Loes den Hollander. Will Trent samen met Sara Linto in een boek van Karin Slaughter die samen proberen Evelyn Mitchell uit de handen van criminelen te krijgen wat maakt dat het een spannend avontuur wordt.
Het personage Ellis Lorenz die ten val kwam van een vuurtoren op Ameland uit het boek  ''Lichtval'' geschreven door Nicolet Steemers, waarvan ik alle boeken hoog waardeer.
''Zachte Heelmeesters'' die ik in een adem uitlas en daarbij op het puntje van mijn stoel bleef zitten. Ik de schrijfster een e-mail stuurde omdat het boek mij zo had meegenomen, wat lange tijd niet lukte.
Ze schreef zeer vriendelijk terug.
Deze maar vele vele anderen kregen een plaatsje in mijn herinneringen. Teveel om op te noemen en als het goed is gaan er nog vele bijkomen.

Ik verheug mij erop  Ik verheug mij op 2013

Voor nu even een beetje spanning .......

Lisa Genova Ik mis mezelf nummer 35

Hypnose van Lars  Kepler las ik vandaag uit. Ik geef het     ****     vier van de vijf sterren
Zo kon ik beginnen in  Ik mis mezelf


Alice is bijna vijftig, leidt een druk leven en haalt veel voldoening uit haar
wetenschappelijke carrière. Totdat de gaten in haar geheugen niet langer afgedaan kunnen worden als symptomen van de overgang. Uiteindelijk moet ze de diagnose vroege alzheimer onder ogen zien.
Ze moet het haar man vertellen, en aan haar kinderen, die wellicht hetzelfde te wachten staat.
Ze verliest haar carrière, terwijl ze haar gevoel van eigenwaarde en identiteit juist altijd aan haar werk en haar gezin ontleende.
Maar wie de Alice die er overblijft? Haar zorgvuldig voorbereide plan om haar man en kinderen niet tot last te worden en op tijd afscheid te nemen, verdwijnt uit haar geheugen. En Alice blijft. Zonder haar herinneringen aan het verleden, zonder hoop voor de toekomst, leeft ze in het heden dat soms eventjes mooi maar meestal verwarrend en zelfs angstaanjagend is.

Ik mis mezelf  Beschrijft op een aangrijpende wijze hoe Alice'wereld uit elkaar valt, en hoe ze in het puin het belang van dingen terugvindt dat ze eerder was kwijtgeraakt.


Vrijdag 21 December om 16.40 sloeg ik de eerste pagina  om van dit boek en  las hem 14.05 uur op Zondag  23 December uit


"Alice wist dat de jonge vrouw die tegenover haar zat haar dochter was, maar ze had een verontrustend gebrek aan vertrouwen in die kennis''
Een zin uit ''ik mis mezelf'' die op een intens verdrietige wijze illustreert, hoe vreselijk de ziekte van Alzheimer is, en hoe indringend dit boek geschreven is.
Het boek gaat over verlies en verdwalen, verdwalen in tijd en ruimte, over weg dwalen bij jezelf en over eenzaamheid.
De schrijfster neemt je mee in het proces van aftakeling. En laat je voelen hoe angstig deze ziekte is.
Een absolute aanrader, ik geef dit boek **** van de vijf.

Wat nam ik vandaag mee uit de bibliotheek

Ik kan niet wachten en toch moet ik nog even. Hypnose van Lars Kepler is nog niet uit. Ik ben op pagina 71, en begin langzaam maar zeker in het verhaal te komen.

Hypnose Lars Kepler nummer 34

Dit leek mij een goede keus na het lezen van Tonio.

Een fictieve triller.Dit is het tweede boek wat ik ga lezen van Lars Kepler.

Ook las ik Getuige, een boek wat ik niet weg kon leggen.

Ik hoop dat Hypnose ook die eigenschap in zich heeft.

We gaan het beleven.

Tonio A.F. TH van der Heijden Nummer 33

Nummer 33

Op zondag 2 December om 17.30 sloeg ik het boek Tonio dicht.

Zo kwam er een einde aan bijna 3 weken ''leven'' met deze geschiedenis.

Ik heb de neiging Tonio geen ''boek'' te noemen, het is een beleving.

Een geschiedenis over het verdriet van Adri en Mirjam over het verlies van hun enige zoon Tonio, die in 2010 verongelukte en daarbij overleed.

Ik ben gewend mijn gelezen boeken sterren toe te kennen, maar bij Tonio lijkt dat '' ongepast''

Het is het meest intense boek wat ik in tijden las.

In die zin krijgt het uiteraard het maximale en dus 5 sterren.

Het is dat A F TH van de Heijden dit requiem zo weergaloos intens schitterend schreef, en ik daardoor 

intens bijna 3 weken ''meeleefde'' en Tonio een beetje heb mogen leren kennen.

Een ieder die dit boek leest raakt betrokken. 

Een intens gevoelig en groots geschreven boek om nooit te vergeten.