vrijdag 30 december 2011

Nieuwjaarswens



Wat schrijf ik toch weinig, waren mijn eerste gedachte toen ik vanmorgen aan mijn bureautje plaats nam.
En daarmee was mijn eerste ( waarde) oordeel een feit.
Het woord toch  spreekt het oordeel uit .
Feitelijk gezien klopt mijn gedachte wel namelijk, het woord toch verteld er een verhaal bij.
Het verteld over te weinig, bestraffend, en over, je zou veel meer moeten doen.
Als mijn eerste gedachte s waren : Ik besteed veel tijd aan tekenen en daar schiet de laatste tijd het schrijven bij in, zou ik een stuk milder voor mijzelf zijn geweest.
We oordelen met onze eigen normen en waarde, en doen dat door te zien, te luisteren, te ruiken en te voelen, maar ook met te proeven,
Zintuiglijk waarnemen waar onze normen en waarde iets mee doet dus.
En dat doen we met zijn alle dagelijks bij andere en bij ons zelf.
Hoe lager je eigenwaarde hoe actiever je dat bij jezelf toepast ..
Ga je dan vervolgens ook naar handelen, ontstaan en misverstanden en in het ergste geval conflicten.
Het waarde-oordeel ...wat schrijf je toch weinig richt niet zoveel schade aan.
Ik zou bij die uitspraak, mijn schouders kunnen laten hangen, daardoor niet meer aan schrijven toekomen. Wat een gemis vooral voor mij zelf zou zijn, maar zeker geen ramp zou aanrichten.
Dat zou voor het waarde- oordeel ..wat heeft zij belachelijk lelijke sokken aan zeg..wel eens heel anders af kunnen lopen.
Om te beginnen: Google ik bij afbeeldingen belachelijk lelijke sokken ...dan levert dat weinig resultaat in vergelijking met ...sokken...
Waar bij toch echt belachelijk lelijke sokken bij zitten.
Stel ik plaats een foto van zulke sokken hier ..ach weet je wat? Ik doe eens gek en plaats hier dus een foto van belachelijk lelijke sokken..
Wedden dat de meningen daar over verdeelt zijn en reactie s als : goh val toch best mee die sokken tot wow wat een leuke sokken waar koop je die ?












Wat nu als ik doorsla in het oordelen en erbij vertelt:
Zij draag echt belachelijke sokken zeg, je moet wel mallotig zijn om zulke sokken te dragen.
EN als ik daar nou ook nog eens naar zou gaan handelen met ..daar ga ik mooi niet naast zitten mensen die zulke sokken dragen passen niet bij mij.
Dan ontstaat er toch echt een klein drama! 

Als ik nou eens objectief naar deze sokken kijk, dus zonder waarde- oordeel had ik ook kunnen zeggen..
De sokken zijn gebreid met dikke wol. Er zijn verschillende kleuren gebruikt, en verschillende patronen.
Wat kan ik er dan nog belachelijk lelijk aan vinden?
 Er blijft niet veel over om over te oordelen en al helemaal geen rede, om niet naast een vrouw te 
willen zitten die deze sokken draagt, om daar vervolgens een leuk gesprekje mee te voeren wat uiteindelijk tot een hechte vriendschap leidt ...Oh ik draaf door en dwaal af waar was ik? O ja ....
Mijn punt is met dit verhaal wel gemaakt denk ik zo.


Waar ik leerde om deze combinatie aan feitelijkheid ( kleur en motiefjes) belachelijk lelijk te vinden ( als ik dat zou vinden dan he !!! ) weet ik niet, hoe ik het buiten mijn denken kan houden leerde ik wel...
Zien wat er echt te zien is houdt ons weg bij oordelen
Het stemt ons mild en verdraagzaam




Ik wens de wereld ..verdraagzaamheid toe 


Te beginnen bij mijzelf-e 


Ik wens voor een ieder die mij lief is  een verdraagzaam en een vooral gezond 2012 toe 




P.s De sokken op de foto stonden model ..Voor de maker ervan, ik vind ze knap gemaakt !

1 opmerking:

José zei

Mooi verwoord hoe vooroordelen en verdraagzaamheid alles een beetje beter maken!
Ik vind de sokken wel komisch trouwens;) Als ze maar "warm" zijn ... respecteer ik ze des te meer. Net als de wereld wat "warmte" en respect kan gebruiken.

Mooi blog! En ik wens jou alle goeds!!!